Posts

Akala mo’y libre…

Ni George Tumaob Calaor

walang libreng sakay…

sa piniga nilang sobra-sobrang buwis

matagal mo na yang binayaran

mula sa iyong pinagpawisa’t kinayod ng paguran

sobrang bayad na ang mga iyan.

Teka nga…

Sinong ayaw sa modernong sasakyan

kung ito ay hindi nakasasagasa

sa hanapbuhay at kabuhayan…

sino ang mag-aayaw sa kumbinyente’t

magarang unit para sa kapakanan

ng mga komyuter na pinagsiserbisyuhan…

kung ito ay biyaheng hatid ay patas na sagana

at ang ruta ay pangkaunlaran—makabayan.

Ngunit sa itong iskemang mapanggantso’t

Martial Law na isinusubo—prangkesa’y ipinasusuko

sa hatol ng mga malalaking lokal

at kakutsabang dayong paluhod na kinakatigan…

modernisasyong halaga’y milyon milyong

lagpas sa kakayahan ng mga ordinaryong tsuper

at maliliit na operator na kukurampot ang kinikita

karamihan ay humahabol sa mga bayarin

at utang na sakay sa tubuan…

ito ay isang busina ng permanente pagpaparada

sa garahe ng kabangkaroteha’t kawalan…

biktimang paharurot na sinunggaban

sa monopolistang pakanang

mas malupit pa sa hit and run.

Asukal

ni George Tumaob Calaor

hindi ka na lalanggamin

sa pait ng presyo, hindi na aamagin

tamis mo’y halagang hindi na kayang abutin

tamis ka ng buhay, na ikakait sa amin.

Gaya ng asin, dayo ka nang idadaung sa amin

habang tubuhan, ay magiging tambakan na lang

ng tabas at espading naming kakalawangin

at ang kampo mong pinagsibulan

ay maging lawak na mga baston

ng mga kalansay ng mithing saganang buhay

na dekada na naming ipinapanalangin!

May bagong lipunang antigong niluma

ng masaganang tamis ng panglilihis

kung ano ang ugat ng pagkadalita

magkaakbay ang dayo

at panginoong-may-lupa

kay pait ng hagod ng bawat saknong

sa talumpati ng mapagkanulong panauhin…

kakawala na ang pagtitimpi

sa dibdib ng mga sakada…

tapos na ang panalangin!

Habang sila ay nagsasalo-salo

Ni George Tumaob Calaor

May salo-salo sa gusali ng pangulo

may litson may birthday candle pang ibino-blow…

habang sa kabiserang banda ng bansang Pilipino

nagkukumahog sa pangamba ang mga tao…

muling ipapatupad ang ECQ

nang walang karampatang pag-aaviso…

tiyak maraming sikmura ang sa gutom ay mangungulo!

Ina…

may sanggol kang mangungulit ng gatas sa iyo…

Ama…

may asawa’t mga anak kang umaantabay sa pasalubong mo…

Mag-aaral…

malinaw pa ba ang iyong paningin

sa mga aralin sa online class mo—

may load pa ba ang internet mo—

mababasa mo pa ba ang modyul mo?

Manggagawa…

sapat pa ba ang kinikita mo—

kumusta na ang trabaho?

Magsasaka…

berding uhay ng ginintuang butil pa ba

ang kumakaway sa palayan mo?

May salo-salo sa gusali ng pangulo

may litson birthday candle nito’y ibino-blow…

sa Canlubang, Laguna

ang Pangalawang Pangulo

ng PAMANTIK-KMU…

pinagbabaril

at sa tinamo

ng tamang walo!…

marahas na binawian

ng buhay ito!

#DutertePalpak

#OUSTDUTERTENOW

Martir

ni George Tumaob Calaor

Sila ngayon ay dagat

at pangalan nila ay

tinanghal na mga

bayani

habang ang pasista

ay naghuhugas–binubura

sa kanyang mga kamay

ang bahid ng pagkapusakal s

a berdugo niyang pagpakitil

sa inyong hininga

hustisya ay buong galit

at paghihimagsik

na binabatingaw!

Kaba ng kaduwagan

sa bituka ng may sala

ay along kumukulo!

Balisa ang kaaway!

Kagapian ang idinidighay!

Sila ngayon ay hangin…

alab na sumasantik

sa lawak ng karagatan

upang sa dalampasigan

ay ihalik ng buong hampas

ang udyok ng patuloy na paglaban!

Gapiin ang kaaway!

Berdugo ay wala nang kubling

masisilungan!

Sila ngayon ay lupa…

kumakandong sa dagundong

ikinukubkob ng kabundukan

sa buong lawak ng kapatagan!

Hukay na ang libingang

sa pasista ay inilaan

at uod na lalamon

sa kanyang lamang

ganid ay taba ng pagkahaman…

ay buong gutom

at paglalaway

na nilang

inaantabayanang

ngatngatin siksikin

ng sagad pa kasagaran

sa mga butong kalansay

ng kataksilan

at bungong

utak ay kalawang

ng karahasan—

buong namnam

nilang sisimutin

hanggat diktadurya ng pasismo

ay mawalan na ng saysay!

Sila ngayon ay apoy…

liyab ng pagdiriwang!

Ilang hakbang na lang

at pagtapos ng sigwa!

Buhay ay mananagana

sa lubos na paglaya!

Walang uring sinasamba!

Sila ngayon ay…

dagat…

hangin…

lupa…

apoy…

pagtapos ng sigwa!

Hayaan nating manariwa

sa ating kaisipan

ang kanilang kadakilaan

at kagitingan…

tapang ng kanilang paghihimagsik

nang takot ay walang tibok

na masisiksikan sa ating dibdib at…

pagtapos ng sigwa!

Paglaya ay lubusang mananalisay

Singil

(Alay kay Zara Alvarez)

Ni George Tumaob Calaor

Basa pa sa dugo

ni Ka Randall

ang iyong

mga kamay

labi niyay kamakailan lang hinimlay.

ngunit hayan!

Si Ka Zara naman

ang iyong pinaslang!

Oo nga’t muling magluluksa’t

hihibik ang Inang Bayan

at sa luhang

kanyang ipapatak

sa bawat buhay

na marahas mong

ibinaon sa hukay

ng pagkaganid mo’t

pagkagahaman

sa kapangyarihan

buntis na magluluwal

ang kanilang mga burol

sa daang libong mga kawal…

hustisya ay buong giting kakamitin!

At mula sa trono ng diktadurya mong

nanlilimahid sa dahas ng pagkapasista

paghahari mo ay mabubuwal!

Laya ng Bayan ay lubos nang itatanghal!

Boracay

By George Tumaob Calaor

 

you have planted seeds of terror

that sprouted fear in the island

of my dreams turning the dreams

for my children the nights of nightmares

of their horrified future?

the sands that used to be so pure and white

the sands where I used to build castles of our lives

the sands that bridges me and my love ones across to the brighter sides of life

is now a captive of your greed and tyrant device

turning it into an embering grave of my love ones dreams!

guarded by the dogs of your howling scheme!

so proud and unashamed!

but don’t ye for you cannot hold the anger of our tides

and winds shall whisper our weeping to the oceans and our broken pride

and ask the waves to surge our cause to the fullest of their heights

and swallow you like drifted wicked and fascist souls from the beach of our paradise

as freedom like sun rise of gold, on its victorious revolt, so equal shall rise!